مشهد حياة

نحزن بنبكى
 نفرح بنبكى

ولما بنضحك بسرعه نخاف

فى عيونا دموعنا بتحكى رواية

وتملى الشفايف ساكنها جفاف

نعشق ندارى
 نكرة ندارى

وتملى المشاعر لابسها قناع

هتعود هتلاقينا ف بعدك ادينا

ضحكة حزينة حاضنها الخداع

ده احنا اتكوينا
 بدموعنا ارتوينا

وتملى سنينا خانقها العجاف

بقولك كفاية انهى الحكاية

وابداء رواية مليها الهتاف

انسى نواحك
 حزنك جراحك

ولو وسط موتك تلاقى النجاة
انسى اللى فات.. قوم م السبات
قوم لسه حلمك  وليد الحياة

اقتل كسوفك 
وجبنك وخوفك

وخرج مشاعرك فى وسط الزحام
واعمل مدينة من طوب حروفك

يكرهها خوفك ويسودها السلام

انفض همومك 
فتهرب غيومك

وتظهر شموسك بتبدر حياة

وتبقى روايتك بتحكى حكايتك

انت بطلها فى مشهد حياة